Futbol 

Karatenin 70’ten fazla farklı yönü vardır.
İlginç gerçek: Rusça konuşulan ülkelerde karate yapanlara karateci denir. Ancak sözlüklere inanırsanız bu tür insanlar için doğru isim Karateka’dır.
Yaygın inanışın aksine Japonya karatenin doğduğu yer değildir. Bu dövüş sanatı Çin’de ortaya çıktı ve oradan Okinawa adasına ulaştı ve burada “karate” – “Çin eli” adını aldı. Japonya’nın geri kalanı karateyi ancak 19. yüzyılın sonunda öğrendi. O dönemde Japon-Çin ilişkileri oldukça gergin olduğundan dövüş sanatlarının Çin menşeli olduğu reddedildi. 1936’da, Çin-Japon savaşının arifesinde, “karate” sözcüğündeki “kara” (Çince) karakterinin yerini “kara” – “boş” ünsüz karakteri aldı. Ayrıca terime “to” – “way” eki eklendi. Bunun “karate-do” – “boş (silahsız) elin yolu” olduğu ortaya çıktı. Setokan stilinin kurucusu efsanevi Gitin Funakoshi, “karate-do” teriminin yazarı olarak kabul ediliyor.

Bildiğiniz gibi karatede farklı beceri seviyelerine göre farklı renklerde kemerler verilmektedir. Kayışların derecelendirilmesi ve sayıları stile bağlı olarak önemli ölçüde farklılık gösterebilir. İlginç bir şekilde, “orijinal” Okinawan karatesinde renkleri çok basit bir şekilde açıklanan yalnızca beş kuşak vardı:

​

– beyaz – temiz bir başlangıç ​​kemeri, derslere yeni başlamış;
– sarı – temel tekniklerde uzun süre uzmanlaşan ve aynı zamanda bolca terleyen bir öğrencinin kemeri (kemerin sarıya dönmesine neden olan terdi);
– kırmızı – düelloya kabul edilen bir öğrencinin kemeri (kemer eğitim sırasında dökülen kandan kırmızıydı);
– kahverengi – darbeleri çok daha az kaçıran “gayretli” bir öğrencinin kemeri (kemerdeki kanın kuruması ve kahverengi bir renk alması için zaman vardı);
– siyah – zamanla kir ve kanla kararmış usta kemeri.

​

Bir başka ilginç gerçek: Japon karatesinin en popüler ve zorlu stillerinden biri olan kekushinkai’nin yaratıcısı Masutatsu Oyama, Japon değil. Choi Eun Yi adıyla tanındığı Kore’de doğdu.

​

Masutatsu Oyama, tarzını popülerleştirmek için arenaya tamamen silahsız girerken boğalarla dövüşler yaptı. Resmi versiyona inanılırsa, Oyama yıllar içinde 52 boğayı yenmeyi başardı ve bunlardan 3’ünü öldüresiye dövdü. Ustanın “özelliği” boğa boynuzlarını avucunun kenarıyla kesmekti (48 boğa yaralandı). Doğru, kötü diller, boynuzların ilk kez törpülendiğini söylüyor.

​

Kekushinkai’de “hyakunin-kumite” kavramı vardır – 100 dövüşten oluşan bir test, başarıyla tamamlanması eşsiz becerinin ve gerçek ruh gücünün bir göstergesidir. Test kurallarına göre, dövüşçünün dinlenmeden (!) çeşitli rakiplerle iki dakikalık 100 tam temaslı dövüş yapması ve en az 50 kazanması gerekiyor. Şu anda tüm dünyada bunu başaran yaklaşık 15 kişi var. bu testi başarıyla geç.

​

Belki de karatenin en katı stili, vuruş ve güreş tekniklerinde çok az sayıda kısıtlamaya sahip olan daido juku karate-do’dur (kudo). Japonya şampiyonalarında bazen kasıklara yumruk atılmasına bile izin verilmesi ilginçtir! Dövüşler sırasında kudo savaşçıları yüzlerini korumak için plastik vizörlü özel kasklar kullanırlar. Bunun için onlara şaka yollu kozmonot deniyor

​

Chuck Norris, Jean-Claude Van Damme ve Bear Grylls gibi ünlüler karate eğitimi aldı. Rock and roll’un kralı Elvis Presley’in orduda bu dövüş sanatını okuyan bir karateka (ve siyah kuşak sahibi!) olması ilginçtir. “Kid Gallahead” filminin setinde Elvis’in yumruklarıyla tuğlaları kolaylıkla parçaladığı söyleniyor.