شنا کردن

شنای ورزشی. اینها مسابقات مختلفی از فاصله ها و انواع هستند که با قوانین خاصی تعریف می شوند. مسابقات شنای ورزشی در استخرهایی با اندازه استاندارد: 25 متر یا 50 متر و در فواصل 50 – 1500 متر برگزار می شود.

شنا بازی. این نوع ورزش شامل انواع بازی های سرگرمی و حرکتی در آب می باشد. به عنوان یک قاعده، شنای بازی در آموزش و آموزش شناگران جوان استفاده می شود. شکل بازی احساسات مثبت و عالی را برمی انگیزد، فعالیت و علاقه کودکان را به شنا افزایش می دهد، به پرورش حس رفاقت و ظهور ابتکار کمک می کند.

شنای کاربردی این شامل غواصی در عمق و طول، تکنیک هایی برای نجات غریق و تکنیک هایی برای غلبه بر موانع آبی است.

شنای فیگور. به آن همزمان یا هنری نیز می گویند. این شامل مجموعه های مختلفی از حرکات است که از عناصر رقص با استفاده از ترکیبات ژیمناستیک و آکروباتیک برای ساخت فیگورهای مختلف در آب تشکیل شده است.

پریدن به داخل آب. آنها از برج یا از تخته های پرش انجام می شوند. در حین پرش، انجام صحیح تمام حرکات مهم است، زیرا هر پرش ضریب سختی خاص خود را دارد که به ارتفاع و همچنین اجرای حرکات در هوا بستگی دارد.

شنای تفریحی. به لطف آن، بهزیستی بهبود می یابد، ایمنی تقویت می شود و اعتدال تقویت می شود.

شنا در زیر آب. این تیراندازی در زیر آب، غواصی، شنا با ماسک و باله، غواصی، راگبی زیر آب، هاکی است.

هر نوع شنا می تواند انفرادی و گروهی باشد.

سبک های مختلفی برای شنا وجود دارد. رایج ترین در میان آنها عبارتند از:

خزیدن. تنفس صحیح و انجام حرکات مهم است. اصل اصلی حداقل حرکات برای دستیابی به کارایی بیشتر است.

سکته سینه. این زمانی است که شانه ها موازی آب هستند و دست ها و پاها حرکات هماهنگی را انجام می دهند.

پروانه. این یک سبک از شنا است که نیاز به تمرین بدنی پاها و بازوها دارد.