ورزش های کوهستانی

بنیانگذار ورزش:

ورزش های کوهستانی رشته های زیادی مانند کوهنوردی، صخره نوردی، مسابقه سراشیبی و اسکی آزاد را در بر می گیرد. به سختی می توان بنیانگذار یک نوع خاص از ورزش کوهستان را مشخص کرد، زیرا این شیوه ها در طول قرن ها توسعه یافته است. با این حال، می توان گفت که صخره نوردی مدرن در اواخر قرن نوزدهم – در آغاز قرن بیستم در اروپا به طور فعال شروع به توسعه کرد.

راینهولد مسنر

کوهنورد ایتالیایی، یکی از مشهورترین در تاریخ ورزش های کوهستانی. مسنر اولین کسی در جهان بود که تمام هجده هشت هزار را بدون استفاده از اکسیژن تکمیلی صعود کرد. او همچنین به خاطر سفرهای خود به قطب جنوب و هیمالیا و همچنین نظریه ها و فلسفه کوهنوردی اش شناخته شده است.

ویدیوهای بیشتر

تاریخچه اسکی کوهستان

اعتقاد بر این است که اسکی سراشیبی از اواسط قرن هجدهم در اسکاندیناوی انجام شده است، اما این ورزش خیلی بعد به یک ورزش تبدیل شد. در ابتدا، فرودها از دامنه ها عناصر سه گانه با پرش از سکوی پرشی و دویدن در سراسر دشت بودند، در پایان نیمه اول قرن نوزدهم به چنین مسابقاتی اشاره شده است. در اواخر قرن، اسکی آلپاین شروع به تبدیل شدن به یک ورزش مستقل کرد، از جمله پیشگامانی که برای این کار بسیار انجام دادند، نروژی Sondre Norheim است که نوآوری های زیادی را معرفی کرد و اسکی هایی را ساخت که شبیه اسکی های اسلالوم امروزی است. به هر حال، اسلالوم یک کلمه نروژی است – در ترجمه به معنای مسیری است که پایین می آید.

در اواخر قرن 19 و 20 مسابقات اسکی کوهستان شروع به برگزاری کرد. به تدریج این نوع ورزش و اوقات فراغت فعال محبوبیت بیشتری پیدا کرد. فدراسیون بین المللی اسکی که حوزه مسئولیت آن شامل اسکی آلپاین است در سال 1924 ایجاد شد و در سال 1931 اولین مسابقات قهرمانی جهان در رشته اسکی آلپاین در مورن سوئیس برگزار شد. علاوه بر این، اگر در بسیاری از ورزش ها، مردان به طور قابل توجهی زودتر از زنان شروع به رقابت کردند، بلافاصله برابری در اینجا حاکم شد – دو مجموعه جایزه (در سراشیبی و اسلالوم) برای مردان و زنان کشیده شد. دیوید زوگ و والتر پراگر سوئیسی قهرمان مردان شدند و اسم مک کینون بریتانیایی دو بار قهرمان جهان در سال 1931 برای زنان شد. پنج سال بعد، در سال 1936، اسکی آلپاین برای اولین بار در بازی های المپیک در گارمیش-پارتنکرخن آغاز شد. مدال ها فقط در ترکیب (سرازیری + اسلالوم) مردان و زنان گرفته شد و اولین قهرمان المپیک در بین اسکی بازان آلپاین فرانتس پفنور و کریستی کرانتس از تیم ملی آلمان بودند.

از بازی‌های بعدی در سال 1948، مسابقات سراشیبی و اسلالوم مردان و زنان نیز به عنوان مسابقات مدال جداگانه به برنامه المپیک اضافه شد. علاوه بر این، از سال 1948 تا 1980، مسابقات قهرمانی جهان که در آن زمان هر دو سال یک بار برگزار می شد، با بازی های المپیک در طول فصول المپیک ترکیب شد. یعنی برندگان المپیک به یکباره دو عنوان معتبر در رشته اسکی آلپاین را کسب کردند. با این حال، از بازی های 1984 در سارایوو، رقابت ها تقسیم شده است. نه تنها این، مسابقات جهانی به طور سنتی نه در سال های زوج، بلکه در سال های فرد برگزار می شود، حتی اگر مانند قبل، هر دو سال یک بار.

تعداد رشته ها نیز به تدریج افزایش یافت. از سال 1950، اسلالوم غول پیکر در برنامه WC گنجانده شده است، از سال 1987 – فوق غول پیکر، از سال 2005 – مسابقات تیمی مختلط، و در سال 2021، اسلالوم موازی، که قبلا در مراحل جام جهانی آزمایش شده بود، برای اولین بار در مسابقات جهانی اتفاقا جام جهانی برای اولین بار در سال 1967 برگزار شد و اولین برندگان آن ژان کلود کیلی فرانسوی و نانسی گرین کانادایی بودند. بار دیگر متذکر می شویم که برخلاف اکثر ورزش های اسکی آلپاین، رشته های مردان و زنان همیشه در برنامه مسابقات بزرگ به طور همزمان ظاهر می شوند.