ورزش برای افراد دارای معلولیت

رقص با ویلچر یک ورزش پارالمپیک برای افراد دارای معلولیت است.

طبق نسخه کمیته بین المللی پارالمپیک (IPC)، آنها به دسته های 1 یا 2 (با توجه به شدت آسیب ورزشکار دارای معلولیت)، سبک های “Solo”، “Combi” و “Duet” تقسیم می شوند. و برنامه اجرا – سبک آزاد، لاتین (برنامه آمریکای لاتین: سامبا، چا چا-چا، رومبا، پاسو دوبل و جیوه) و/یا اروپایی (والس، تانگو، والس وینی، فاکستروت آهسته، کویک استپ)[1] .

از 1 ژانویه 2024. کمیته بین المللی پارالمپیک (IPC) از واگذاری مدیریت ورزش پارالمپیک ورزش پارا رقص به سازمان Worldabilitysport خبر داد.

رقص در اواخر دهه 1960 در بریتانیای کبیر به عنوان وسیله ای برای توانبخشی برای افراد مبتلا به آسیب های اسکلتی عضلانی ظاهر شد. در اواسط دهه 1970، آنها در سراسر اروپا گسترش یافتند. از سال 1998، رقص با ویلچر توسط کمیته بین المللی پارالمپیک نظارت می شود، اگرچه بخشی از برنامه بازی های پارالمپیک نیست. در سال 1997 مسابقات بین المللی رسمی (قهرمانی اروپا) در سوئد برگزار شد. مسابقات جهانی در سال 1998 در ژاپن برگزار شد.

امروزه بیش از 45 کشور جهان در این ورزش شرکت می کنند.

سبک ها[

«کمبی» به صورت جفت، یک ورزشکار معلول و یک ورزشکار بدون معلولیت شرکت می کنند.

“دوئت” یک جفت شامل دو ورزشکار معلول است.
“انفرادی”.