فوتبال

بیش از 70 جهت مختلف کاراته وجود دارد.
نکته جالب: در کشورهای روسی زبان، به کسانی که کاراته می‌کنند، کاراته‌یست می‌گویند. اگرچه اگر به فرهنگ لغت ها اعتقاد داشته باشید، نام صحیح چنین افرادی کاراته کا است.
برخلاف تصور عمومی، ژاپن زادگاه کاراته نیست. این هنر رزمی در چین سرچشمه گرفت و از آنجا به جزیره اوکیناوا رسید و نام “کاراته” – “دست چینی” را دریافت کرد. بقیه ژاپن فقط در پایان قرن نوزدهم کاراته را آموختند. از آنجایی که روابط ژاپن و چین در آن زمان بسیار پرتنش بود، منشاء چینی هنرهای رزمی رد شد. در سال 1936، در آستانه جنگ چین و ژاپن، در کلمه “کاراته” شخصیت “kara” (چینی) با کاراکتر همخوان “kara” – “خالی” جایگزین شد. علاوه بر این، پایان “به” – “راه” به این اصطلاح اضافه شد. معلوم شد که “کاراته دو” است – “راه دست خالی (غیر مسلح)”. گیتین فوناکوشی افسانه ای، بنیانگذار سبک ستوکان، نویسنده اصطلاح کاراته دو در نظر گرفته می شود.

همانطور که می دانید کمربندهایی با رنگ های مختلف در کاراته برای سطوح مهارتی مختلف اعطا می شود. درجه بندی کمربندها و تعداد آنها بسته به سبک می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. جالب اینجاست که در کاراته “اصلی” اوکیناوا فقط پنج کمربند وجود داشت که رنگ آنها بسیار ساده توضیح داده شده بود:

را

– سفید – یک کمربند مبتدی تمیز، کلاس ها به سختی شروع شده است.
– زرد – کمربند دانش آموزی که برای مدت طولانی بر تکنیک های اساسی تسلط داشت و در همان زمان زیاد عرق می کرد (کمربند از عرق زرد شد).
– قرمز – کمربند دانش آموزی که در دوئل پذیرفته شده است (کمربند از خون ریخته شده در حین تمرین قرمز بود).
– قهوه ای – کمربند یک دانش آموز “غیور” که ضربات را خیلی کمتر از دست می دهد (خون روی کمربند زمان خشک شدن و به دست آوردن رنگ قهوه ای داشت).
– سیاه – کمربند استاد که به مرور زمان از خاک و خون سیاه شده است.

را

واقعیت جالب دیگر: ماسوتاتسو اویاما، خالق ککوشینکای – یکی از محبوب ترین و سخت ترین سبک های کاراته ژاپنی – ژاپنی نیست. او در کره به دنیا آمد، جایی که او را با نام چوی یون یی می شناسند.

را

ماسوتاتسو اویاما برای محبوب کردن سبک خود، مبارزه با گاو نر برگزار کرد، در حالی که او کاملاً بدون سلاح وارد عرصه شد. اگر نسخه رسمی را باور کنیم، اویاما در طول سال ها توانست 52 گاو نر را شکست دهد و 3 نفر از آنها را تا حد مرگ ضرب و شتم کرد. “ویژگی” استاد بریدن شاخ گاو نر با لبه کف دست بود (48 گاو نر زخمی شدند). درست است، زبان های شیطانی می گویند که شاخ ها برای اولین بار تشکیل شده اند.

را

در kekushinkai مفهوم “hyakunin-kumite” وجود دارد – آزمایشی از 100 مبارزه، که تکمیل موفقیت آمیز آن نشانگر مهارت بی نظیر و قدرت واقعی روح است. طبق قوانین آزمون، جنگنده باید بدون استراحت (!) 100 مبارزه دو دقیقه ای فول تماس با حریفان مختلف انجام دهد و باید حداقل 50 پیروز شود. در حال حاضر حدود 15 نفر در کل جهان هستند که موفق شده اند. قبولی در این آزمون

را

شاید سخت ترین سبک کاراته دایدو جوکو کاراته دو (کودو) باشد که در آن فقط تعداد کمی محدودیت در فنون ضربه زدن و کشتی وجود دارد. جالب است که در مسابقات قهرمانی ژاپن گاهی حتی مشت به کشاله ران نیز مجاز است! در طول مبارزات، مبارزان کودو برای محافظت از صورت خود از کلاه ایمنی مخصوص با پوشش پلاستیکی استفاده می کنند. برای این به آنها به شوخی کیهان نورد می گویند

را

افراد مشهوری مانند چاک نوریس، ژان کلود ون دام و بیر گریلز کاراته را مطالعه کردند. جالب است که خود سلطان راک اند رول – الویس پریسلی – کاراته کا (و با کمربند مشکی!) بود که این هنر رزمی را در ارتش آموخت. گفته می شود سر صحنه فیلمبرداری «کید گالاهد» الویس به راحتی با مشت هایش آجرها را خرد می کرد.